Einn daginn hættirðu að réttlæta og afsaka mistök þín og ágalla. Sama dag hættirðu að skilja hvers vegna aðrir eru fastir í réttlætingum, útskýringum og uppgerðar velsæld sem felur vanlíðan, dramakenndir, þröngsýni og skammsýni. Daginn eftir tekurðu eftir að kistillinn á herðum þínum er horfinn. Þá um kvöldið hættirðu að hjálpa öðrum að sjá þetta, og morguninn þar á eftir sérðu eyðimörkina*.